Eerdere berichten van familie den Butter

7 oktober

Geliefde gemeente,

Graag willen we u op de hoogte brengen van de gebeurtenissen die in de week van 2 oktober in de pastorie zijn gepasseerd.
Momenteel ligt mijn man en onze vader nog in het Alrijne ziekenhuis in Leiderdorp. Maandagavond is hij naar de afdeling cardiologie gebracht omdat bloeduitslagen van die middag niet goed bleken te zijn. Hij was al een aantal dagen niet fit en liet daarom op maandag onderzoek doen door de huisarts. Dinsdagmiddag werd bij de hartkatheterisatie een flink hartinfarct geconstateerd. De symptomen die hij de dagen ervoor had, pasten daar eigenlijk niet bij. Hij wacht nu op een dotterbehandeling waarbij een stent geplaatst gaat worden. Dit zal gaan gebeuren in het LUMC. Daarna zal hij weer teruggebracht worden naar het Alrijne ziekenhuis en zal daar moeten blijven totdat alle controles goed zijn. We zijn allemaal erg geschrokken en moeten dit nog een plekje gaan geven.

We zijn de Heere heel dankbaar dat Hij nog het leven van mijn man en onze vader heeft willen sparen.

We begrijpen van de cardioloog dat het bijzonder is dat dit op tijd is geconstateerd en dat het heel anders had kunnen aflopen. Mijn man en onze vader zal na dit alles een traject van revalidatie ingaan. De cardioloog vertelde ons dat dit minimaal 3 maanden zal gaan duren.

We willen u allen heel hartelijk bedanken voor alle lieve berichten in de vorm van berichtjes, telefoontjes, kaartjes en dergelijke. En voor al uw gebeden die u opzendt naar de Genadetroon van Hem die ons leven in Zijn handen houdt. Zondag hebben we het nog mogen horen: “Zegen is niet dat alles goed met ons gaat. Zegen is dat God met ons gaat.” We mogen dat ervaren. De Heere is goed!

Met een hartelijke groet, Linda en kinderen

12 oktober

We zijn heel dankbaar dat mijn man en onze vader zaterdag 7 oktober weer thuis mocht komen uit het ziekenhuis. Dat hebben we ervaren als een emotioneel maar tevens blij en dankbaar moment. De cardioloog heeft de dag ervoor 3 stents geplaatst. Het was een moeilijke operatie vanwege de vele stolsels, maar onder de zegen van de Heere is die zonder complicaties verlopen. Het eindresultaat was beter dan de artsen vooraf hadden gehoopt.

In het nagesprek met de cardioloog is aan de orde gekomen dat mijn man en onze vader nooit eerder enige gezondheidsklachten heeft gehad. De cardioloog maakte duidelijk dat iedereen dit type hartinfarct zomaar kan krijgen. Spanning is uiteraard voor niemand goed en de laatste twee jaar hebben de ontwikkelingen in ons kerkverband daar helaas geen positieve bijdrage aan geleverd. Maar gezien Gods bewarende hand in het plotselinge karakter van het hartinfarct mogen we des te meer de troost van Psalm 30:16a beleven: “Mijn tijden zijn in Uw hand.” En om Christus’ wil in Zijn hand geborgen, liggen we veilig voor tijd en eeuwigheid.

Naar omstandigheden gaat het nu goed met mijn man en onze vader. Hij voelt zich goed maar hij houdt zich dan ook heel rustig. Hij mag ook in deze ervaren dat Psalm 81 waar is: al wat je ontbreekt, mag je de Heere vragen, Die het geven wil op grond van Zijn verbond.

Tot eind oktober zal hij deze rust echt moeten nemen om zoveel mogelijk de restschade die aan zijn hart is ontstaan, te beperken. Begin november mag hij beginnen met de hartrevalidatie en dan wordt eerst door middel van onderzoeken bekeken hoeveel zijn hart kan en mag belast worden.

We kijken niet al te ver vooruit en gaan nu eerst aan het ‘werk’ met het rustig blijven. Vooral lezen (er staan hier nog wel genoeg boeken die hij ooit nog wilde lezen) en luisteren naar muziek zijn dan favoriet. Maar er zijn ook puzzels en technisch Lego blijkt toch ook wel erg leuk.

We willen u heel hartelijk bedanken voor de vele blijken van meeleven in welke vorm dan ook. Er hangt een prachtige kleurrijke slinger in de woonkamer, gemaakt door de kinderen van de zondagschool. Het thema van de slinger is: “Een boog in de wolken als teken van trouw”.

Er hangt ook een tweede slinger met alle kaarten. En ja, ook de verrassingen bij de poort worden gevonden! We mogen ervaren dat er een ring van gebed om ons heen is. Het maakt ons alles stil, verwonderd en dankbaar! Als gezin - en dat is ook een wonder van genade - mogen en willen we niet anders belijden dan wat NGB art.1 getuigt: “… dat onze goede God een onuitputtelijke bron van alle goeds is.”

Op Hem is ons oog ook voor de komende weken.

Wilt u een berichtje sturen via Whatsapp of e-mail: dat kan en mag altijd. Mijn man kan die lezen en beantwoorden op het moment dat hem het beste uitkomt.

Met een hartelijke groet uit de pastorie, mede namens mijn man, wensen we u allen Gods onmisbare zegen toe!

Linda, Laurens & Jeanine, Rhodé, Rachel

23 oktober

Geliefde gemeente,

Hierbij wil ik een korte update geven over mijn gezondheidssituatie. De afgelopen week is goed verlopen. Ik heb de indruk dat de verplichte rust het herstel bevordert. Ik voel me goed, maar ben wel benieuwd hoe ik er fysiek voorsta als ik mij zal gaan inspannen. Die cardiotraining gaat begin volgende maand van start. Ik ben de Heere zeer dankbaar voor Zijn bewaring en Zijn hulp tot nu toe. Dankbaar zijn we ook voor de inzet van de kerkenraad en vele anderen om een situatie te creëren waardoor mijn herstel ook echt in alle rust kan plaatsvinden. En zeker ook dank voor de vele, vele blijken van meeleven en meebidden. Van prachtige kleurplaten van kinderen, kaarten met zelfgekozen Bijbelteksten door de jeugd, kaarten, e-mails en berichtjes vanuit de hele gemeente en daarbuiten, tot aan lekkers en puzzels aan toe. Heel hartelijk dank voor al de blijken van liefde en verbondenheid. Ik mis u en jullie… en zie er verlangend naar uit om het werk te Zijner tijd (en dan bewust met een hoofdletter) weer op te mogen pakken. In alles slaan we de ogen op onze goede God, Die in alle omstandigheden een overvloedige Bron van alle goeds is.

Van harte u en jullie Gode bevolen,
Uw ds

4 november

Geliefde gemeente,

Het is goed om u en jullie weer even bij te praten over de ontwikkelingen in mijn gezondheidssituatie. Begin deze week had ik de intake bij de cardiotraining. Met een fietstest waarbij tegelijkertijd allerlei metingen werden gedaan omtrent hartslag, zuurstof, bloeddruk etc.  Na vier weken volstrekt rust houden was ik wel benieuwd naar de uitkomst van deze test. De arts noemde de uitslag een goede basis om de cardiotraining mee te kunnen beginnen. De inspannigs-ECG zag er normaal uit en er waren geen signalen van zuurstoftekort in de hartspier. Wat de echte schade aan het hart is door het infarct zal nog moeten blijken bij de onderzoeken die voor begin december gepland staan. Dan zal ook verder gekeken worden of er mogelijkheden zijn om bepaalde werkzaamheden weer eens te gaan proberen. Maar voor nu waren de berichten om te mogen starten met de cardiotraining dus moedgevend.

De arts wilde dat ik, gezien mijn leeftijd, zo snel mogelijk zou beginnen met die cardiotraining. En het is haar gelukt om mij nog afgelopen week te laten starten. Afgelopen donderdag ben ik begonnen en het houdt in dat ik twee keer in de week (op maandagmiddag en donderdagmiddag) onder begeleiding van artsen mijn conditie ga opbouwen. Die eerste training ging goed en de arts was tevreden over het resultaat. We zijn dankbaar dat het kennelijk stap voor stap de goede kant op gaat.

Verder mag ik weer wandelen, fietsen en autorijden. Het is dus goed mogelijk dat u of jij mij weer eens buiten op straat tegenkomt. Sommige gemeenteleden ben ik eind van deze week al tegengekomen. Dat was fijn. Maar aarzel dan niet – als daar ook tijd voor is – om even een praatje te maken. Ook dat mag weer. U en jij begrijpen wel dat ik het dan soms kort moet houden. Maar elkaar weer even zien is toch fijn.

Hartelijk dank voor alle blijken van voortdurend meeleven en meebidden. Het is nog steeds overweldigend en bemoedigend. We ervaren het als wat de dichter van Psalm 118 zegt in vers 7a: “De HEERE is bij mij onder degenen die mij helpen…”. We mogen de hulp van de HEERE ervaren, maar tegelijk ook Zijn zegen zovelen om ons heen die meebidden en met ons meeleven. We kunnen en willen het blijven belijden: De HEERE is goed en een overvloeiende Fontein van alle goeds.

Wederzijds dragen we u als gemeente op aan Zijn genadetroon.

Hartelijke groet en Gode bevolen,

Uw ds

18 november

Geliefde gemeente,

Met dankbaarheid geef ik u weer een update over mijn revalidatieproces. In de afgelopen twee weken ben ik bezig geweest met de cardiotraining. Daarvoor moet ik naar het Alrijne ziekenhuis in Leiderdorp. Onder medische begeleiding werk ik daar aan de opbouw van m’n conditie. De artsen zijn tevreden hoe dat de afgelopen weken is verlopen. Met nog anderhalve week voor de boeg blijkt m’n conditie nu ongeveer 30% boven het normale gemiddelde te liggen. We schrijven het met dankbare verwondering…

Daarnaast blijkt uit het laatste bloedonderzoek dat mijn hart goed aan het herstellen is. Hoeveel restschade er is, zal nog moeten blijken. Maar we zijn er verwonderd over dat het zo voorspoedig gaat met het herstel. We merken er de hand van onze goede God in op. En dat kan niet anders dan om de verdienste van de Heere Jezus Die onze krankheden op Zich genomen heeft… Hem zij al onze dank en Hij is onze aanbidding waard.

Begin december staat er een afspraak gepland met de cardioloog. Een paar dagen later met de arbo-arts. Dan zal het ook wel gaan over het stap voor stap oppakken van werkzaamheden. Welke, hoe en wanneer. Want naast het fysieke, wat dus door Gods genade heel voorspoedig mag gaan, is er ook het psychische/emotionele aspect van deze gebeurtenis. Al mag ik ook daarvan zeggen dat de Heere goed is en geeft wat daarvoor nodig is. Uiteraard zijn er bij tijden de gedachten hoe anders deze gebeurtenis zou hebben kunnen aflopen. Maar die maken me niet somber of angstig. Wat is het geloof in de volmaakte Zaligmaker dan een genadegave van de Heilige Geest! En wat mag het dan blijken dat Gods genade genoeg is. “En mijn hart, wat mij moog' treffen; Tot de God mijns levens heffen.” Het is goed want God is goed.

Het was bijzonder om weer in de kerkdiensten te kunnen zijn. Wat is het een zegen om samen met de gemeente Gods lof te zingen, Hem te bidden en Zijn Woord te horen.

Achter een laptopscherm de diensten volgen - hoe goed het ook is dat de diensten digitaal beschikbaar zijn voor ouderen en zieken - is toch maar behelpen… Maar ik merkte wel dat het emoties bij me losmaakte om weer in de kerk te zijn. Emoties in de goede zin des woords, maar toch. Het is wel een signaal dat het een en ander nog bezig is een plekje te krijgen.

Boven dat alles is er de verwondering, de dankbaarheid en de blijdschap om de sparende en zegenende hand van onze goede God. Het maakt ook ootmoedig want het is enkel genade, om Christus’ wil. Maar daarom is ook voor het verdere vervolg onze verwachting van de Drie-enige God, Vader, Zoon en Heilige Geest. We mogen het zoeken bij de Zon der gerechtigheid onder Wiens vleugels genezing is.

We willen u allen hartelijk bedanken voor het voortdurende meeleven en meebidden. We ervaren het als een geweldige ondersteuning en het doet ons als gezin goed.

Wederzijds u en jullie allen Gode bevolen,

Met een hartelijke groet,

Uw ds