Rust

Kom gijlieden in een woeste plaats hier alleen en rust een weinig…
Markus 6:31a

De vakantieperiode breekt weer aan. Voor velen een tijd om ook even afstand te nemen van het werk en rust te zoeken. Een tijd van recreatie. Mooi woord eigenlijk: re-creatie. Opnieuw scheppen, nieuw maken. Een heel geestelijk woord ook. Want écht her-schapen worden is een werk van de Heilige Geest. En als er dan in de vakantietijd een poosje afstand genomen mag worden van de dagelijkse bezigheden geeft dat extra tijd om aandacht te geven aan die geestelijke dingen. Daar waar je door de drukte van alle dag zo vaak te weinig aan toekomt. Wat je dan ook weer moet belijden met de woorden van het Avondmaalsformulier dat wij God niet met zo’n ijver dienen als wij behoren te doen (“… dat wij ons ook met zulke ijver mom God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn”). Rust nemen mag. De Heere Jezus zegt het tegen Zijn discipelen: Kom gijlieden in een woeste plaats hier alleen en rust een weinig.

Wat is de situatie? De discipelen keren terug van de opdracht die de Heere Jezus had gegeven (Markus 6:7-13). Hij had ze twee aan twee uitgezonden om het Evangelie te verkondigen. De discipelen hebben hard gewerkt: ze predikten en riepen op tot bekering, wierpen veel duivelen uit en genazen zieken. Moe en zelfs zonder gegeten te hebben (Markus 6:31b “en zij hadden zelfs geen gelegen tijd om te eten.”) komen ze terug bij de Heere Jezus en vertellen Hem wat zij gedaan en geleerd hadden. Als de Heere Jezus hun verslag gehoord heeft, reageert Hij met de woorden: “Kom gijlieden in een woeste plaats hier alleen.”

eenzame plaatsWanneer we ons de situatie voorstellen en de woorden van de Heere Jezus op ons in laten werken, ontdekken we een viertal dingen.

Het eerste is dat de Heere Jezus aandacht geeft aan wat de discipelen als mens nodig hebben. Ze hebben zich ingespannen voor anderen en hun krachten gegeven voor de opdracht die Hij hen gegeven had. Het heeft hen energie gekost. Ze moeten weer op krachten komen.
De Heere Jezus ziet dat en in Zijn herderlijke zorg schenkt Hij hen die tijd: rust een weinig.
Hij wil dat de discipelen na gedane arbeid een poosje rust nemen. Zo zorgt de Heiland ook voor hun lichaam.

In de tweede plaats geeft de Heere Jezus ook een aanwijzing waar ze dan die rust moeten nemen: in een woeste plaats. De rust die ze nodig hebben om op krachten te komen zullen ze niet vinden te midden van alle werkzaamheden. Maar in een “woeste”, dat wil zeggen “verlaten” plaats. Daar waar niet van alles op je af komt en je aandacht vraagt. Daar komt een mens echt tot rust. Het werk mag even neergelegd worden en hoeft niet meegenomen te worden naar die verlaten plaats.

Ten derde zegt de Heere Jezus iets over hoe ze dan in die verlaten plaats zullen zijn: “alleen”. Dat wil zeggen: niet met de drukte van de schare men[1]sen om hen heen. Ze mogen niet alleen het werk even neerleggen, ze mogen ook even de grote groep mensen achter zich laten. De rust wordt gevonden daar waar de stilte is. Daar waar de stilte ook opgezocht kan worden. De Heere Jezus gunt Zijn discipelen een poosje de stilte om ze zo op adem te laten komen.

Maar het vierde dat we ontdekken is nog het meest bijzondere. En dat zit in het eerste woordje dat de Heere Jezus tegen Zijn discipelen zegt: “Kom gijlieden”. Komen jullie mee… naar die verlaten plek, alleen. Hij zegt niet: “Gaan jullie maar een paar weken er tussenuit.” Of “Ik geef jullie een paar dagen vrijaf.” Hij zegt: “Kom…”. Dat wil zeggen dat de Heere Jezus Zijn discipelen mééneemt om een poosje te rusten. Hij gaat Zelf mee… En dát is écht tot rust komen. Bij de Heere Jezus. Als we onze rust zoeken bij Hem. Op een verlaten plek en in de eenzaamheid. Het werk mogen we een poosje neerleggen. De drukte mogen we een tijdje achter ons laten. Maar vakantie biedt alleen echte rust als de Heiland Zelf meegaat. Beter gezegd: als we tot Hem komen. Zijn aanwezigheid in de stilte en de eenzaamheid biedt echte re-creatie. Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in U.

Ik wens u een gezegende vakantieperiode waarin u en jij verfrist en versterkt straks weer het werk mogen oppakken.

LAdB